अभिव्यक्ती

 व्यक्त व्हावं!


व्यक्त हो - स्त्री असो वा पुरुष, व्यक्त नक्कीच हो! 

नको देऊस स्वतःला सगळं मनात ठेवण्याचा ताण… बाहेरचे पसारे सावरण्यात किती करशील स्वतःच्या मनाला हैराण?

खरंय… नेहमी नेहमी नसतं कुणी आपलंच ऐकायला ‘ऍवेलेबल’, परिस्थिती पुढे असतोच आपण सारे जण हतबल! 

काही हरकत नाही! काही हरकत नाही, तू बोल स्वतःशी … दुसरं कोणी असो वा नसो, तो वरचा असतोच नेहमी पाठीशी!!

व्यक्त होणं काही फक्त भावनांनाच लागू नसतं, भोवतालाच्या वेगवेगळ्या विषयांवर बोलायला आपल्याला कुणीतरी हवंच असतं

कधी संकोच बाळगून, तर कधी प्रतिक्रियांचा विचार करून स्वतःला गप्प करणं सुरू असतं, पण कशाला?  कुठल्याही, अगदी कुठल्याही विषयावरचं मत मांडायचं स्वातंत्र्य प्रत्येकालाच असतं

हो, मात्र ऐकणार्‍याला ही स्वातंत्र्य असतं! ऐकणार्‍याला ही स्वातंत्र्य असतं आपलं ऐकायचं की नाही ठरवायचं… पण एकाने ऐकून नाही घेतलं म्हणून सगळीकडेच अबोला धरणं चूकीचं असतं….

सोशल मिडिया आहे की! उचल फोन, कर रेकॉर्ड, भरभरून बोल, मोकळं हो! मात्र ‘लाईक्स, डिसलाईक्स’ दोन्हीला ही स्विकारायला ही सिद्ध हो!!


पण काही गोष्टी लक्षात ठेव! ताण नको घेऊ, पण जाणीव ठेव….


व्यक्त होणं म्हणजे फक्त आरडा ओरडा करणं नसतं, समोरच्याला थारा न देता आपलंच घोडं दामटवणं चूकीचं असतं

व्यक्त होण्यात काही नेहमी राग, चिडचिड, एवढंच नसतं, क्षमा, प्रशंसा, आपुलकी, आनंद हे ही तेवढंच महत्त्वाचं असतं…

विचारांचा प्रवाह कधी कधी होत असतो अनावर, पण त्याने काही उद्धवस्त व्हायच्या आत त्याला नक्की सावर….

थांबवता जरी नाही आला, तरी वेग त्याचा संथ ठेव, त्याने स्वतःलाच तर इजा होत नाहीये न, यावरही लक्ष ठेव…

समोरच्यालाही संधी दे सोबतीने व्यक्त व्हायची, अशातूनच गवसते वाट मनःशांतीची

चर्चा कर भांडू नकोस, वादळातून मार्ग काढ, त्याच्या भोवती गुरफटू नकोस…

जे मनात आहे ते सगळं नक्की व्यक्त कर, मात्र त्यावरची दुसरी बाजू ही तेवढ्याच मोकळेपणी स्विकार कर…

आपलीच चूक असल्याचं शेवटी आलंच जर लक्षात, क्षमा ही व्यक्त करायला भीड नको बाळगूस मनात…

जर असेल किंवा दोष इतर कुणाचा, क्षमा करायला ही जोपासावा मोठेपणा मनाचा…

एकदाचं काय ते बोलून टाकून काय असतील ते विषय संपव, मनामधले कलह सगळे एक एक करून कायमचे मिटव…


हे सारं सांगायला फार सोपं आहे, आचरणात आणायल तेवढंच अवघड आहे…

पण आपली मनःशांती आपलंच ध्येय असतं, भोवतालच्यांना ही शांतता देणं सर्वांचंच कर्तव्य असतं…


खरंच व्यक्त होणं ही देखील किती अवघड कला आहे, पण एकदा आत्मासात केली की पुढचा मार्ग सोपा आहे…  

टिप्पण्या

टिप्पणी पोस्ट करा

या ब्लॉगवरील लोकप्रिय पोस्ट

माझ्या आठवणीतली चैत्रगौर

अक्षय्य तृतीया! या सणाचं नाव उच्चारलं तरी खूप पवित्र वाटतं. आज चैत्र गौरीचं उद्यापन होणार असल्याने महिनाभर पूजलेल्या या देवी मातेचं तत्त्व आणि जोडीला भगवान विष्णूचं ही तत्त्व या दिवशी पृथ्वीवर कार्यरत असतं. किती सुंदर आणि विलक्षण योग असतो न हा. या चैतन्याचा प्रभावच असा असतो की इतर वेळी फारसे धार्मिककार्यां मध्ये रस न घेणारे लोकही या काही विशिष्ट सणांना अंतःप्रेरणेने आवर्जुन काही न काही विधी करतात. आज खरंतर सुट्टी नाही. रोजचे सगळे व्याप आहेतच, पण सकाळी लवकर उठून, स्नान करून देवाला भरपूर फूलांनी सजवून पूजा केल्याने एक खूप वेगळीच शांतता जाणवतेय. आपसुकच ओठांवर ऊं नमो भगवते वासुदेवाय चा जप होतोय. खूप छान वाटतंय! ही अक्षय्य तृतीया माझी लग्नानंतरची तशी दुसरी अक्षय्य तृतीया. पण या सणाशी माझ्या माहेराशी जोडलेल्या खूप सुंदर आणि मनाला प्रसन्न करणार्‍या आठवणी आहेत, त्या काही मागे सुटलेल्या नाहीत. माझी आई चैत्रगौरीचं व्रत खूप मनोभावे करते. आता तरी रिटायर झाली. पण काम सुरु असताना ही हे व्रत तिने कधी चुकवलं नाही. दरवर्षी ती न चुकता व्रत सुरु होण्यापूर्वी छान चिंच आणि रीठाने गौर स्वच्छ उजळून, धुवून पु...
अधिक वाचा

राधेमधली मीरा!

कळली देवा तुला राधिका रे राधिका… साधी भोळी मीरा तुला कळली नाही, तुझी माझी प्रीत कधी जुळली नाही!! कृष्णावरचा केवढा प्रेमळ आरोप आहे हा! मीरा कृष्णाला गोड प्रश्न विचारतेय की त्या राधेला एवढं प्रेम देतोस तेवढं मला का म्हणून देत नाहीस?! वास्तविक मीरे ला माहितीच होतं की कृष्णाचा तिच्यावर तेवढाच जीव आहे जेवढा 'राधे' वर. (आता राधा या पात्रा बद्दलचा विवाद आपण नंतर कधीतरी बघू.) मीरे साठी साक्षात कृष्णाने स्वतः विष प्राशन केलं की!  लोकांचं आयुष्य जातं कृष्णाला प्रसन्न करून घेण्यात पण मीरेच्या भजनांवर मात्र कृष्ण स्वतः डोलू लागला. खरंच दगडामध्ये देव असतो का याचं उत्तर या प्रसंगां मधून मिळतं.  देवत्व खरतर सगळीकडेच असतं, फक्त आपल्याला अनुभवता आलं पाहिजे! एकीकडे मीरा ही कृष्णाची प्रिय भक्त आहे असं म्हटलं तर दुसरीकडे राधा! ती जणू पट्टराणीच कृष्णाची. दोघींचा ही उद्धार कृष्णाने केलाच. दोघींच्या भक्ती मध्ये काही श्रेष्ठ कनिष्ठ भाव म्हटला तर तो ही नाही. या दोघी एका स्त्रिच्या दोन बाजू असू शकतात का? राधा, संसारात रमणारी… मीरा सगळ्याच्या परे, विरक्त स्थितीमध्ये असणारी. आपल्यामध्ये ही या दोन्ही गोष्...
अधिक वाचा