चाहुल

असेल कोण मोहन माझा,
मन जाणते न माझे,
परि पाहते अंतरी निशीदिनी मी
अजाण रुप त्याचे...

डोळे मिटता समोर येते,
राजस रुप मम कृष्णाचे,
वर्ण तयाचा अदृश्य परि
रुप साजिरे मज भासे..

रंग रुपा पल्याड आमुचे
निराकार निर्गुण नाते,
परि पहावया सगुण रुप ते,
अवचित मन हे बावरते...
~ मोहनकामिनी